แผนรักวิวาห์ลวง (ช่อรพี)

บทนำ

เสียงเพลงที่ดังกระหึ่มออกมาทำเอา ณภัทรที่เพิ่งกลับมาก้มมองนาฬิกาเพราะเวลานี้มันดึกเกินกว่าจะมีเสียงดัง

 " ห้าทุ่ม " ณภัทรเดินเข้าไปในบ้านเสียงเพลงก็ยิ่งดังจนเขาเริ่มหงุดหงิด และเมื่อณภัทรเดินผ่านสระน้ำภาพที่เห็นทำเอาเขาโกรธจนหูอื้อเมื่อเห็นชมผกาเต้นอยู่ในวงล้อมผู้ชายนับสิบคนแถมในมือชมผกายังมีแก้วเหล้าอีกต่างหาก ณภัทรไม่รอช้ารีบเดินตรงไปที่สระน้ำปิดเพลงที่กำลังเปิดจนทุกคนงุนงง

" พี่ภัทรปิดเพลงทำไมกำลังสนุกเชียว " ณปพลที่เริ่มเมาถามพี่ชายสีหน้าไม่พอใจ

ณภัทรชี้หน้าน้องชายสายตาดุดัน " แกจะให้ฉันปิดตอนนี้หรือจะให้ชาวบ้านโทรเรียกตำรวจมาช่วยปิด ตอนนี้ปาร์ตี้เลิกแล้วเชิญทุกคนกลับบ้านได้ " ณภัทรออกปากไล่ เพื่อนของณปพลออกอาการเซ็งจนพากันทยอยกลับเพราะไม่อยากมีเรื่อง อีกทั้งสายตาเกรี้ยวกราดของณภัทรที่ทำทุกคนไม่อยากทำให้เขาไม่พอใจมากไปกว่านี้

" เฮ้ทุกคนอย่าเพิ่งกลับสิ " ณปพลห้ามแต่ทุกคนก็หมดสนุกแล้ว

" ฉันว่าวันนี้พวกเราพอแค่นี้เถอะพี่ชายนายคงไม่ยอมหรอก " เพื่อนของ
ณปพลบอกน้ำเสียงเซ็ง

" ถ้างั้นไปต่อที่คอนโดฉันก็ได้ ชมจะไปกับพวกเราไหม " ณปพลหันไปถามชมผกาที่ตอนนี้กำลังเมาได้ที่

" ไปสิไปต่อ" ชมผกาบอกพร้อมทั้งลุกขึ้นเกาะแขนณปพล

ณภัทรดึงชมผกามาหาตัวเอง " นายจะไปไหนก็ไปแต่ชมผกาต้องอยู่ที่บ้านเท่านั้นสภาพแบบนี้จะไปต่อได้ยังไง "

ณปพลถอนหายใจกับความเผด็จการของพี่ชาย " ถ้าแบบนั้นผมฝากดูยายชมด้วยแล้วกัน "  ณปพลฝากฝังเพื่อนก่อนจะออกไปกับกลุ่มเพื่อน

ณภัทรมองสภาพชมผกาที่เอนศีรษะพิงไหล่เขาอย่างหมดแรงณัทรได้แต่ถอนหายใจกับแม่สาวคออ่อน

" ชม ๆ ไหวไหม "

ชมผกาพยายามลืมตาที่แสนหนักอึ้งมองหน้าคนที่เขย่าแขนเธอ

" พลเหรอชมไหวชนอีกแก้ว " เสียงชมผกายานคางจนณภัทรส่ายหน้าเขาดึงแขนชมผกาให้ตามเขาเข้าบ้าน

" ขึ้นข้างบนพักผ่อนได้แล้วปาร์ตี้จบแล้ว "

ชมผกามองหน้าณภัทรด้วยความไม่พอใจ " อย่ามาเสียงดังกับฉันนะ
พล " ชมผกายังคงมองณภัทรเป็นณปพลไม่เลิก

ณภัทรอ่อนใจที่จะอธิบายจึงปล่อยให้ชมผกาเข้าใจผิดต่อไป

" เธอจะขึ้นข้างบนดี ๆ หรือให้ฉันลากเธอไปดูสภาพตัวเองตอนนี้สิอย่างก็เมรีขี้เมา " ณภัทรบ่น

ชมผกาชี้หน้าณภัทรที่เอาแต่บ่น " นี่พอลลี่ " ชมผกาเน้นเสียง

 " ฉันไม่ใช่เมรีขี้เมานะแกนั่นแหละที่บังคับให้กินเพราะฉะนั้นฉันไม่ผิด
รู้ไหม "

" แล้วตกลงเธอจะขึ้นไปข้างบนกับฉันได้หรือยัง "

ชมผกายิ้มหวานเดินเข้าไปคล้องคอ ณภัทรส่งสายตาอ้อนจนณภัทรใจเต้นแรง "พอลลี่อุ้มชมหน่อยนะชมเวียนหัวเดินไม่ไหว " เสียงหวาน ๆ อ้อน
ข้างหูทำณภัทรใจแกว่งเขาเผลอยิ้มก่อนจะอุ้มร่างชมผกาแนบอกพาหล่อนไปยังห้องของณปพล เขาวางตัวชมผกาลงบนเตียงก่อนจะนำผ้าชุบน้ำมาเช็ดเนื้อตัวให้เธอ

" รู้ว่าคออ่อนก็ยังจะกินเข้าไปเยอะแยะแล้วดูสิไอ้ชุดบ้า ๆ นี่กล้าใส่เข้าไปได้ยังไงสร่างเมาเมื่อไหร่ฉันจัดการเธอแน่ " ณภัทรคาดโทษเขาลุกขึ้นเพื่อนำผ้าเช็ดตัวชมผกาไปเก็บ แต่ชมผกาก็ฉวยมือเขาไว้ก่อนจะลุกขึ้นนั่งมองหน้าณภัทรสายตาดุ  " นายพลเมื่อกี้นายนินทาอะไรฉันมิทราบ "

ณภัทรอมยิ้มก่อนจะส่ายหน้าปฏิเสธ  " ฉันไม่ได้นินทาแต่ฉันพูดความจริงยายเมรีขี้เมา "

ชมผกาที่ตอนนี้สติไม่เต็มร้อยและยังมองณภัทรเป็นณปพลลงจากเตียงเดินเซถลาไปดึงปกเสื้อณภัทรพร้อมกับจ้องหน้าหาเรื่อง

" แกว่าใครเป็นเมรีขี้เมานายพล "

ณภัทรปล่อยให้ชมผกาดึงคอเสื้ออยากรู้ว่าชมผกาตอนเมาจะออกฤทธิ์อะไรบ้าง " ก็เธอไงเมาจนไม่รู้ว่าฉันคือณภัทรไม่ใช่นายพลสามีหลอกๆของเธอ "

ชมผกายิ้มมุมปากเธอคลายมือที่ดึงคอเสื้อณภัทรออกก่อนจะเลื่อนไปคล้องคอเขาเบียดตัวเข่าไปใกล้จนณภัทรสัมผัสถึงอกอิ่มของเธอ

" ถอยออกไปจากตัวฉันเดี๋ยวนี้ชมผกา " ณภัทรเตือนเมื่อชมผกากำลังให้เขาล้ำเส้นที่ต้องเองขีดไว้

ชมผกาหัวเราะคิดว่าณปพละกำลังขนลุกเพราะโดนเธอกอด

" ทำไมยะรังเกียจหรือไง ไหนบอกว่าตัวเองเป็นคุณภัทรไงโกหกไม่เนียนนะพอลลี่จ๋า "

ณภัทรพยายามสะกดความรู้สึกของตัวเองยามโดนเรือนร่างของชมผกาเบียดใกล้ " ฉันไม่ใช่ไอ้พลเธอเลิกทำแบบนี้สักที "

" ฮึ ๆ " ชมผกาหัวเราะก่อนจะใช้แรงทั้งหมดผลักณภัทรล้มลงบนเตียงโดยที่เธอตามลงไปคร่อมเขาอยู่บน " ถ้างั้นฉันจะพิสูจน์ว่าแกคือพอลลี่ "

ณภัทรที่ขีดความอดทนใกล้หมดมองหน้าชมผกาที่กำลังสนุกที่ได้แกล้งเขา " เธอจะทำอะไรฉันขอเตือนเธอเป็นครั้งสุดท้ายว่าให้เลิกซะถ้าเธอไม่อยากเสียใจทีหลัง "

ชมผกายิ้มหวานก่อนจะก้มลงไปใกล้ณภัทร  " ใครกันแน่ที่จะเสียใจฉันรู้นะว่าแกมีจุดอ่อนอะไร "  สีหน้าชมผกาดูเจ้าเล่ห์สายตาซุกซน

" เธอจะทำอะไรกันแน่ " ณภัทรเริ่มไม่ไว้ใจ

" ก็ทำให้แกสาวแตกไงล่ะ " ชมผกาบอกน้ำเสียงเริงร่าพร้อมกับก้มไปแนบริมฝีปากตัวเองข้างหูณภัทรก่อนจะเป่าลมใส่หูณภัทรจนเขาขนลุกชันไปทั้งตัว

ณภัทรกัดฟันกรอดเขาเป็นผู้ชายร้อยเปอร์เซ็นต์ไม่ใช่พระอิฐพระปูนยิ่ง
ชมผกาทำแบบนี้ใส่ต่อให้เป็นฤษีที่จำศีลมานานก็ตบะแตกเช่นกัน

" เธอเป็นคนเริ่มก่อนเองนะชมผกา " ณภัทรพูดเสียงเย็นก่อนพลิกตัวขึ้นผลักตัวชมผกาลงและกลับเป็นฝ่ายคร่อมเธอไว้เอง

" พลนายเป็นอะไร " ชมผกาตกใจเพราะณปพลไม่เพียงไม่กรี๊ดสาวแตกแบบทุกทีแต่สายตาเขายังเปลี่ยนไปดุดันจนเธอกลัว

ณภัทรยิ้มมุมปากมองสีหน้าตื่น ๆ ของชมผกา " ในเมื่อฉันเตือนเธอแล้วเธอไม่เคยฟังฉะนั้นก็อย่ามาเสียใจทีหลังแล้วกัน " ณภัทรบอกก่อนจะก้มลงไปจุมพิตริมฝีปากนุ่มนั้นอย่างดูดดื่ม

ชมผกาดวงตาเบิกกว้างความเมาแทบจะหมดสิ้นเมื่อเจอณภัทรจู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัว " ปึก ๆ ๆ " ชมผกาทุบไหล่ณภัทรที่กอดรัดร่างเธอจนแน่น
ริมฝีปากเขาซุกไซร้ซอกคอเธอไม่ปล่อย

" ปล่อยฉันนะคุณภัทร "

ณภัทรไม่ฟังที่ชมผกาบอกเขายังคงสูดกลิ่นหอมจากกายชมผกาจนหล่อนขนลุกไปทั้งกาย สองมือหนาของเขาค่อย ๆ ปลดเกาะอกตัวจิ๋วของชมผกาลงจนเธอสะดุ้งรีบจับมือเธอไว้

" ไม่นะคุณภัทรคุณจะทำกับฉันแบบนี้ไม่ได้นะฉันเป็นน้องสะใภ้คุณนะ "
ชมผกาพยายามเตือนสติณภัทร แต่คำเตือนของเธอกลับจุดไฟให้ณภัทรลุกโชนกว่าเดิม ณภัทรเงยหน้าสบตาชมผกาพร้อมกับยิ้มมุมปาก

 " เธอไม่เคยเป็นน้องสะใภ้ฉันแต่เธอเป็นเมียฉันต่างหาก "

คำพูดของณภัทรทำชมผกาตกใจ  " คุณพูดบ้าอะไรฉันไปเป็นเมียคุณตั้งแต่เมื่อไหร่คุณก็แค่เข้าพิธีแทนนายพลเท่านั้น "

" ไม่ว่าเธอจะอ้างเหตุผลอะไรแต่ในเมื่อเธอมาปลุกอารมณ์ฉันก็ทำใจยอมรับผลของมันซะเถอะชม"น้ำเสียงของณภัทรจริงจังเกินกว่าจะล้อเล่น

ชมผกาส่ายหน้า " ไม่นะคุณภัทรปล่อยชมเถอะชมขอโทษ "

ณภัทรไม่ฟังเขาก้มลงไปหอมแก้มนวลอย่างหลงใหลพร้อมกับกระซิบข้างหูชมผกา

" ขอโทษตอนนี้ก็สายไปแล้ว เป็นของฉันเถอะนะชม " สิ้นคำขอกึ่งบังคับ
ณภัทรก็จุมพิตชมผกาอีกครั้งและคราวนี้ก็ดุดันกว่าเดิมเขาไม่ยอมให้ชมผกาปฏิเสธจุมพิตแสนหวานที่เต็มไปด้วยรสเสน่หาจนกว่าเขาจะพอใจ